Rozdział 1.

Rozdział 1.

 Znalazłam się w niewłaściwym miejscu o niewłaściwym czasie . Niestety zawsze zdarzały mi się takie rzeczy . Takie mam w życiu ''szczęście'' . Późny wieczór . Dookoła tylko ciemność . Właśnie wracałam od swojej przyjaciółki Emmy . Zawsze mnie zagadywała co powodowało ,że wracałam do domu po nocach . Tamtego dnia nie udało mi się samej wracać . Nie tamtym razem . Weszłam w jedną z ciemnych  alejek . Wydawało mi się ,że jestem tam tylko ja . Sama . Ale czy na pewno ?  

 Szłam nie patrząc się za siebie . Niestety z czasem stało się to czego się obawiałam. Ciche odgłosy kroków zbliżające się z każdym moim posunięciem . Stały się coraz głośniejsze a co gorsza było ich coraz więcej . Bałam się odwrócić ale ciekawość była silniejsza. Zatrzymałam się, powoli odwróciłam głowę dla zmylenia poprawiając włosy w odbiciu jednej ze sklepowych szyb . Widząc grupkę chłopaków w dresach chichoczących co jakiś czas ,szłam dalej tym razem przyspieszyłam kroku. W tej chwili marzyłam tylko o tym by znaleźć się w domu a właściwie w jakimkolwiek innym miejscu.

-Ej , śliczna . – dobiegał jakiś głoś z tyłu.

Przełknęłam głośno ślinę  i stanęłam jak gdyby nigdy nic . Nie chciałam pokazać strachu .

- Co taka laska robi tu o tak późnej porze i w dodatku sama ? – zapytał z uśmieszkiem jeden z chłopaków .

-Wracam do domu – odpowiedziałam niepewnie .

- Może dotrzymamy ci towarzystwa ? Nie będziesz wracała samotnie . – znów ten uśmieszek pojawił się na jego twarzy .

-Nie dzięki , sama trafie .

-Kotku nalegam ..

-Nie mów tak do mnie . – nabrałam trochę odwagi co nie było łatwe .

-Kochanie to nie inni rozkazują mi . To ja rozkazuje innym .

-W takim razie będę musiała cię rozczarować – powiedziałaś triumfalnie .

-Kotku pójdziesz z nami . – powiedział dość ostrym tonem.

-Możesz pomarzyć .- zrobiłaś krok w tył .

-Huhu chłopaki zadziorna nam się trafiła. –machną ręką do jednego z chłopaków w tyle . Był wysoki i nie wyglądał na przyjaźnie nastawionego. Ten zaś zrozumiał co miał na myśli i podszedł w moją stronę.

Co robić ? Amy rusz głową – powtarzałam sobie w myślach .

Zdecydowałam się na ucieczkę bo nie miałam większego wyboru . Biegłam w granicach sił . Biegi w szkole w końcu nie poszły na marne pocieszyłam się .

Skręciłam w wąską uliczkę . Odetchnęłam głęboko opierając się o kamienną ścianę jednego z domów.

-Radziłbym ci stąd uciekać .– powiedział cicho męski głos . Lekko przestraszona jego obecnością  odsunęłam się w bok .

-Nie bój się chce ci pomóc . Nie powinnaś tu być . – oznajmił wysokim głosem ale było w nim coś co sprawiło ,że nie bałam się go mimo ,że nie widziałam jego postaci w tym mroku. Nieznajomy wziął mnie za rękę i pobiegliśmy na pobliski parking. Sama nie wiem czemu się zgodziłam . Po prostu musiałam , nie miałam innego wyjścia . Upadłam . Od zawsze byłam niezdarą ale akurat teraz musiało mnie to spotkać . Przeklęłam w myślach.

-Nic ci nie jest ? – zapytał niebieskooki .Teraz mogłam zobaczyć w całości jak wygląda . Morskie oczy,nienaganny strój i blond włosy postawione na żelu. Nie ukrywam spodobał mi się .

-Nie, tylko zazwyczaj nie uciekam przed kimś . – zaśmiał się i pomógł wstać . 

-Okej no to chodź .–zawołał wsiadając na motor .

-Co ? Na motorze ? Nigdy w życiu .- pokręciłam przecząco głową .

-Pewna jesteś ? – podniósł brwi pokazując na grupkę znanych ci chłopaków w tyle .

-Cholera .

-To jak wsiadasz ?- zapytał podając ci kask .

Wzięłam go już bez zastanowienia .

-Musisz się mnie trzymać . – zaśmiał się .

-Co ?

-No obejmij mnie .- oznajmił chwytając moje ręce i kładąc je na swojej talii .

-A no tak … - zarumieniłam się a jemu uśmiech nie schodził z twarzy .

Ruszyliśmy . Wzdrygnęłam się odgłosem silnika .

Teraz moją jedyną obawą było spadniecie z motoru .

***

-Gdzie jesteśmy ?- zapytałam zsiadając z motoru i rozglądając się dookoła .

- U mnie .

-Właściwie mógłbyś mnie zawieść do domu … – zasugerowałam pokazując maszynę stojącą przed sobą.

-Mógłbym .

-No więc ?

-Chcesz by rodzice zobaczyli cię w takim stanie ?

Mój top był potargany , włosy w totalnym nie ładzie , a szpilek nie można było nazwać szpilkami .

-A no faktycznie …

-To jak ? Zapraszam – mrugnął otwierając drzwi wejściowe .

-Chyba nie mam wyjścia – pomyślałam przekraczając próg.

- Chwila , skąd mam wiedzieć ,że nie będziesz chciał mnie wykorzystać ?

- Zaufaj mi .

- Jak mam ci ufać ? Poznałam cię 15 minut temu .

- Zaryzykuj no chyba ,że chcesz wracać do domu pieszo .

-To zaryzykuje . Widać bardzo odpowiadała mu moja reakcja .

-A no tak zapomniałem . Jestem Niall .

- Amy .

***

Blondyn dał mi do przebrania jedne ze swoich ubrań . Następnie zadzwoniłam do mamy powiadamiając ,że zostaje na noc u Emmy . Nie chciałam jej nie potrzebnie martwić . Bo nie wiem jak by zareagowała gdybym powiedziała ‘’ hej , mamo zostaje u jakiegoś nieznajomego chłopaka na noc bo uratował mnie przed grupką dresów ,którzy nie wiem co by ze mną zrobili‘’. 

   Niall rozmawiał co 5 minut przez telefon odkąd jesteśmy w jego domu. Nie powiem strasznie mnie ciekawiło z kim rozmawiał ale nie dałam tego po sobie poznać . Nie obyło się bez kłótni o tym kto śpi na kanapie . Wypadło na to ,że Niall . Był uparty więc odpuściłam.

-Potrzebujesz czegoś jeszcze ? – zapytał rozłączając się .

-Nie dzięki . Z kim rozmawiałeś ? – zapytałam zmieniając temat .

-Z … kumplem .  Pokiwałam głową ale dobrze wiedziałam ,że kłamał .

-Dobranoc , Amy .

-Dobranoc – odpowiedziałam przykrywając się kołdrą .

***

-yymm … odwieziesz mnie czy będę musiała wracać na piechotę ?

- Odwiozę . – powiedział bez jakiejkolwiek reakcji .

Podałam mu adres i ruszyliśmy . Niall chyba nie był w nastroju . Rano rozmawiał z kim przez telefon ale raczej wyglądało to na kłótnie niż rozmowę .

***

-To , tu .

Zaparkował po drugiej stronie ulicy po czym odprowadził mnie pod drzwi .

-To do zobaczenia Amy .

-Do zobaczenia. – odpowiedziałam z uśmiechem malującym się na mojej twarzy .

Patrzyłam jak przechodzi przez całą długość ulicy .

-A zapomniałbym ! Jakbyś zaś komuś podpadła , daj znać a przyjadę . – mrugnął uwodzicielsko zakładając kask .

-Będę pamiętać . – powiedziałam szeptem sama do siebie .

Myślałam ,że zawsze jest taki miły i pozytywnie nastawiony do świata . Przynajmniej tak mi się wydawało ..

Ta część już była u mnie publikowana na innym blogu. Napisałam ją jako jednopart ale zachęciła mnie jedna osoba bym napisała do tego następne części . Tak też powstał ten fanfiction. Zmieniłam tylko kilka rzeczy :) Pominełam prolog ponieważ zrobiłam dla was zwiastun , który ku mojemu zdziwieniu wam się podobał ;) Mam nadzieje ,że 1 rozdział nie jest aż tak zły ?